Idą święta ...

Z okazji zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia
życzę wszystkim Czytelnikom bloga zdrowia i spokoju,
spędzenia tego wyjątkowego czasu w gronie rodziny i przyjaciół,
złapania oddechu i chwili odpoczynku od codziennego zabiegania,
nabrania dystansu do tego, co wokół ...

 
WESOŁYCH ŚWIĄT! 


P.S. Sobie też tego życzę :) Do zobaczenia za 2 tygodnie.

Kurozwęki, czyli pałac z XIV wieku oraz jedyna w Polsce hodowla bizonów amerykańskich

Zamek w Kurozwękach był jednym z pierwszych murowanych zamków rycerskich w Polsce. Został wybudowany w 2. połowie XIV wieku przez Dobiesława z Kurozwęk. Zamek był wielokrotnie przebudowywany. W XVII wieku przebudowano go na pałac, w XVIII – przekształcono go w zgrabną barokowo – klasycystyczną rezydencję z krużgankami na wzór Wawelu. Ówczesny gospodarz, Maciej Sołtyk, miał zaszczyt gościć w pałacu w czerwcu 1787 roku samego króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, powracającego znad Dniepru ze spotkania ze swą ex – kochanką carycą Katarzyną II. 

W 1. połowie XIX wieku dobra w Kurozwękach zmieniły właścicieli, Emilia Sołtyk, potomkini Macieja Sołtyka, wniosła Kurozwęki jako swój posag. Związek małżeński zawarła z Pawłem Popielem, który zdecydował się na gruntowną przebudowę wnętrz, nie naruszając przy tym zasadniczej bryły zamku. Przede wszystkim podzielił wysoką salę balową na kilka mniejszych pomieszczeń, a w arkadach krużganków wprowadził stolarkę celem urządzenia przeszklonego korytarza.

Zamek w Baranowie Sandomierskim, czyli jeden z najlepiej zachowanych obiektów architektury renesansowej w Europie

Zamek w Baranowie Sandomierskim uznawany jest za perłę architektury renesansowej, a ze względu na podobieństwa zwany także małym Wawelem. Zbudowany w latach 1591 – 1606 według projektu Santi Gucciego. Zamek był główną rezydencją Andrzeja Leszczyńskiego, którego kilkakrotnie odwiedził król Stefan Batory. Około 1620 roku murowany zamek został otoczony niezachowanymi ziemnymi fortyfikacjami bastionowymi. Ostatnim właścicielem z rodu Leszczyńskich był Rafał – ojciec Stanisława Leszczyńskiego – króla Polski. W 1677 roku zamek przeszedł w posiadanie Dymitra Wiśniowieckiego, potem księcia Józefa Karola Lubomirskiego. Lubomirscy posiadali zamek do 1720 roku. Kolejnymi właścicielami zamku byli Paweł Sanguszko, Jacek Małachowski, Józef Potocki, Jan Krasicki. Podczas panowania Krasickich zamek odnowiono. 

Dom Jana Długosza, czyli jedna z cenniejszych budowli Sandomierza

Sandomierski Dom Długosza jest jednym z trzech i zarazem najmłodszym istniejącym w Polsce. Jest to dom ceglano – kamienny, wzniesiony z fundacji Jana Długosza (wybitnego historyka i kanonika sandomierskiego) w 1476 roku w stylu późnogotyckim przez mistrza Jana z Krakowa. Jest to przykład kamienicy wolnostojącej poza zabudowaniami rynku. Gmach powstał dla celów księży masjonarzy, którzy przez wieki, aż do kasaty zakonu w XIX wieku, pełnili służbę w sandomierskiej katedrze. Budynek był wielokrotnie przebudowywany, a po kasacie zakonu popadł w ruinę. Dopiero w latach 1934 – 1936 rozpoczęto gruntowną restaurację budynku dla potrzeb Muzeum Diecezjalnego. Zrekonstruowano wtedy dach, szczyty oraz detale, portale i obramowania okien. Nieliczne oryginalne fragmenty zachowano wmurowując je w ściany. Z okresu XV – wiecznego do dnia dzisiejszego zachował się charakterystyczny wielotraktowy układ pomieszczeń, schody na piętro wykonane w grubości muru oraz obramienia otworów wykonane z białego piaskowca. 

Nad– i podziemne uroki Sandomierza

13 października miałam okazję zobaczyć miasto, które do tej pory widziałam tylko w TV w każdy czwartek po godzinie 20 :)

Sandomierz jest jednym z najpiękniejszych miast w Polsce, położonym nad Wisłą, na siedmiu wzgórzach (stąd miasto nazywane jest "małym Rzymem") poprzecinanych licznymi lessowymi wąwozami, na granicy Wyżyny Sandomierskiej. Jest również jednym z najstarszych i najważniejszych historycznie miast Polski.

Przez Korzeniowy Dół na Górę Trzech Krzyży, czyli wizyta w Kazimierzu Dolnym

Po Muzeum Zamoyskich w Kozłówce i Parku Zdrojowym w Nałęczowie przyszedł czas na ostatnią tego dnia (12 października 2014) atrakcję – Kazimierz Dolny. Zapraszam Cię na krótką wycieczkę do tego urokliwego miasteczka położonego na prawym brzegu Wisły, w najgłębszym miejscu jej Małopolskiego Przełomu.

Z krótką wizytą w Nałęczowie

Jest nadal 12 października 2014. Z Muzeum Zamoyskich w Kozłówce przenosimy się do Nałęczowa ...

Nałęczów położony jest w północno – zachodniej  części Wyżyny Lubelskiej, u zbiegu dwóch rzek – Bystrej i Bochotniczanki. Znany jest jako jedno z najstarszych polskich uzdrowisk. Specyficzny mikroklimat Nałęczowa wytworzył się dzięki naturalnym warunkom klimatycznym. Wysoka jonizacja powietrza wywołana jest przez: gleby lessowe, przepływające w/w rzeki, urozmaiconą sieć wąwozów oraz bardzo bogatą szatę roślinną. Rośnie tu wiele rzadkich gatunków drzew: katalpy, skrzydłoorzechy chińskie, tulipanowce amerykańskie. Wydzielane przez nie olejki wytwarzają specyficzny mikroklimat i mają lecznicze właściwości. To wszystko zadecydowało o tym, że w Nałęczowie powstało jedyne w Polsce uzdrowisko o profilu wyłącznie kardiologicznym. Kuracjuszami byli tutaj m.in.: Stefan Żeromski, Bolesław Prus i Henryk Sienkiewicz.