XVIII – wieczny zespół pałacowo – parkowy, czyli Muzeum Zamoyskich w Kozłówce

Jest 12 października 2014 roku. Zabieram Cię dzisiaj w miejsce wyjątkowe – do najlepiej zachowanej rezydencji magnackiej w Polsce, czyli Muzeum Zamoyskich w Kozłówce. Bogate i przepiękne wnętrza pałacowe, które zachowały autentyczny wystrój z przełomu XIX i XX wieku, sprawiają, że miejsce to cieszy się ogromnym zainteresowaniem zwiedzających. 

Pałac zbudowany został w latach 1736 – 1742 przez wojewodę chełmińskiego Michała Bielińskiego. W latach 1799 – 1944 majątek należał do rodziny Zamoyskich, lata swojej świetności przeżywał za czasów Konstantego Zamoyskiego, który w 1903 roku założył tu ordynację – rządzący się swoimi własnymi prawami dotyczącymi dziedziczenia majątek ziemski. Poprzez przebudowę rezydencji (w latach 1897 – 1914) hrabia pragnął z niej uczynić jedną z najbardziej reprezentacyjnych siedzib magnackich. 

W roku 1944 Jadwiga Zamoyska wraz z dziećmi (Adamem, Marią i Andrzejem) opuszcza Kozłówkę w obawy przed zbliżającym się frontem. Zabiera ze sobą do Warszawy najcenniejsze dzieła sztuki – większość z nich przepada niestety w powstaniu warszawskim. W roku 1948 rodzina Zamoyskich emigruje do Kanady. 

Od listopada 1944 roku, po wyjeździe ostatnich właścicieli, pałac jest własnością państwa na mocy dekretu o reformie rolnej.  

Od 1992 roku jest siedzibą Muzeum Zamoyskich.  

25 kwietnia 2007 roku cały zespół pałacowo – parkowy został uznany za Pomnik Historii. 

Pałac i jego wnętrza:

Sypialnia Hrabiny

Salon Czerwony - najbardziej reprezentacyjne, największe (114m kwadratowych), najwyższe (9m) pomieszczenie w pałacu

Salon Biały / Pokój Gobelinowy

Biblioteka, której księgozbiór liczy około 6700 woluminów, w tym 572 starodruki, najstarsze z XVI wieku

W roku 2009 podpisano ugodę z rodziną Zamoyskich, na mocy której m.in. spadkobiercy Aleksandra Zamoyskiego (męża Jadwigi) będą mogli przez dwa miesiące w roku mieszkać w specjalnie dla nich przygotowanym lokalu mieszkalnym w pałacu. Więcej o ugodzie możesz przeczytać tutaj (zachęcam!). 

W roku 2002 w dawnej stajni koni cugowych utworzono powozownię, gdzie można zobaczyć XIX – wieczne powozy, uprzęże końskie, zabytkowe siodła i akcesoria podróżne. Niestety w miejscu tym nie można robić zdjęć. 

W budynku dawnej powozowni znajduje się jedyna w Polsce Galeria Sztuki Socrealizmu. Wystawa ma charakter polityczno – dydaktyczno – artystyczny, przez umiejętnie dobrane eksponaty ostrzega przed wszelkimi przejawami sztuki sterowanej przez rządy totalitarne. W Galerii można zobaczyć najciekawsze prace z I połowy lat 50. XX wieku, które liczą ponad 1600 rzeźb, rysunków, obrazów, grafik i plakatów. Na zewnątrz Galerii znajdują się zdemontowane w różnych miejscach kraju  pomniki: Bolesława Bieruta (Lublin), Włodzimierza Lenina (Poronin) oraz Juliana Marchlewskiego (Włocławek).

zdemontowany w Poroninie pomnik Lenina

zdemontowany w Lublinie pomnik Bieruta